pano ba simulan ang mahabang kwento kasama ang taong ito…….?

*(i’ve written this potpourri in the vernacular, just for fun and laughter, mind you it’s my very first attempt, am just not sure if it’s successful or not, it’s stressful…gathering thoughts has never been this excruciatingly painful….but the feeling is surreal, loved it!

this is an odyssey of love and friendship floretted but was never refined…sad but true yet an interesting gambit to have sophisticated)*

pano ba simulan ang mahabang kwento kasama ang taong ito…….?

ipis man kung tutuusin
malabong mahagilap sa paningin
ilusyon mo’y isang panaginip
na sa pag gising ay di mawari sa pag-iisip

ako’y gamu-gamong nangarap ng isang katulad mo
pero alam ko sa salita at sa puso
di tiyak sa aking pagdaraop
at sa mga dalangin abot langit ang sakop

minsan naisip ko kung ukol pa ba
hawiin ang ulap makasama ka
pero ako’y duda sa mukha ng pag-asa
malinlang at magdusa kapag wala ka na

sa bawat ulan at luha
may luksang tangan ang iyong mga mata
bukas palad akong mag-aantay
sa pag-asang may darating na sikat pagkatapos ng amba

friend, ako’y andito lang…..
hoping, mayroon…..
till, lahat wala na…..
end, lang naman ang hudyat…..